Een man kwam uit de dapperheid positie opgewonden ons uitvoeren kort na de lunch en gemeld, Korporaal Werner, Siegfried is te snel komen aan het hoofd naar het Bureau. De angst in de ledematen dreef me direct. Ik had misschien iets gedaan? NB, niets bleef voor mij, Als tijd gaan. Ik gekamd haar, zet het op de Kepie en vastgemaakt aan Koppel, gemeld me uit en begon.

Wanneer de baas ik moest niet stuur een, Hij zag me en belde me terug. Frug hij me of ik schrijf schrijfmachine en steno om te [kan]. Ik zei ja dit en omdat ik moest me gewoon aan de tafel voordat de schrijfmachine. Ik had net de eerste arm vaste, begon te schieten van onze batterij wanneer plotseling. We opgezocht direct in de hemel en God weet, Toen kwam een vrij sterke [Petljakov] PE-2 Vereniging.

Direct alles stob uit elkaar en gewilde dekking. Ik liep weg met de bedoeling van, Als veel zijwaarts daarbuiten moet worden uitgevoerd. Tot slot ik crouched u mij in een Fensterhöhle van een ground bunker en was op zoek naar dekking. En al de bommen kwam. De stakingen kwam snel dichterbij,. Voor een fractie van een seconde zag ik een fuzzy schaduw van Outlook en dat een, niet meer scherpe explosies. De Vensters van mijn afstanden en vanaf de vloer van deze bunker, gefragmenteerd iemand mij vraagt: “Wat gebeurt er?” Ik antwoordde:: “Nee, Varken had.[“] Knappe 25 m ik geslagen weg een een bom rij. Tot enkele modder kwam geleidelijk terug naar de grond en bijten poeder rook vulde de lucht.

Ik verliet mijn dekking, Als een soldaat in de manier waarop kwam naar mijn lopen en het altijd genoemd: “Mijn arm, mijn arm!” Ik zag alleen, Hoe zijn onderarm om Hautfetzen hing slap down. Aangezien ik had aan de andere kant opkijken. Tegelijkertijd was mijn baas hier, waar kwam hij, Ik weet het niet, en nam deze zwaargewonde soldaten in een bunker. Terwijl ik geweigerd naar ons kantoor, Ik keek nog eens tot de vertrekkende vereniging. Deze keer zag ik het ook duidelijk. Een machine gebrand, kwam als een brandende fakkel, en een tweede bleef met lange pluim van rook terug. Aangezien alle bom rollen in en buiten Buda Staraja waren, Ik dacht zo voor mij: “Ik hoop dat alles is gegaan hier beneden in de put van Protze!” Betrokken, ik moest ook mijn vriend Gerhard, Hij was boven in de positie van het apparaat.

Een man van ons bracht ons het nieuws. “Nicolai gedaald!” Ik dacht meteen van onze hilfswilligen Nicolai, Deze jonge, betrouwbare mensen. Ik was er ook, waar het gebeurde. The dead man lag er nog steeds. Hij was niet snel genoeg in dekking komen en één dicht achter ik[h]Bom einschlagende m was zijn ondergang. Zijn volledige rug was versnipperd. Het was niet maar onze jonge, Wanneer alle Welkom Nicolai, maar een krijgsgevangene met dezelfde naam, de in Sechtschinskaja als Hiwi (vrijwilliger) had begaan. Naast de Bombentrichtern gevuld met grondwater, de andere Hilfswilligen er een graf van schepten hem.

Als de hele fracas was over, alles zo geleidelijk keerde terug naar zijn plaats. De eerste was, Als het bestand Oblt. Pure Koninkrijk kwam terug naar het kantoor, Hij noemde de veronderstelde om en frug Lt. Kruchen, Hij keerde terug alleen in de ochtenden van vakantie, of iets gebeurd. Lt. Kruchen zei, Het is allemaal nog steeds in de best mogelijke volgorde. Gerhard als mijn vriend vertelde me in de avond, was ik me zorgen over de, omdat het gerucht snelde, de positie van de dapperheid kreeg sommige schot in de roos.

Na deze inval besteld onze Chief onmiddellijke rebase van het standpunt van dapperheid. Ik geholpen met extra betaling de items Schreibstube en externe forest dan we reed weg een paar km, waar de andere batterijen al had geplaatst hun bagage. Een geschikte plaats werd al snel gevonden. Het hele spul was er uitgepakt weer. Ik werd gebruikt om te, om een rapport van de strijd over het laatste gebruik van de aarde te omvatten. Op deze dag kwam niet veel klaar. In de avond was ik met een auto. wederom terugkeerden naar de positie.

Nogmaals, een zwerm van laagvliegende vliegtuigen kwam binnen. Deze keer ze had gebogen maar op ons. Ze kwamen diep angebrummt. Wij schoot ze al verzet tegen. Aangezien het flitste op hen op de vleugels en we wisten: ze schieten op ons! Opnieuw de vermaning was vergeten alles wat we, in de VS von Greim opnieuw herinnert had: Bom gooit en aan boord wapens testen, iedereen op de set moet blijven en niet gaan ter dekking van. Het moet ook verder worden geschoten in dergelijke gevaarlijke momenten, en deze is verdwenen alle een paar uitzonderingen, in de beschermende gat. Het was sterker dan commando's van mensen, maar het instinct van zelfbehoud van de mens, die aan een paar soldaten niet op het kwam.

De laatste vijandelijke vliegtuigen was nauwelijks meer dan, Dus zelfs de oproep werd gehoord na de paramedicus vanuit de pistool-positie. Betrokken mensen waren onmiddellijk op de benen en zij brachten al de Fhj Uffz. Fixl komen. De baas had snel komen naar zijn auto en moest de gewonde verwijderen. Wat er gebeurd was: De Schlachtflieger had afgevuurd op ons standpunt en ook de munitie stack van het pistool “Berta” genomen. Sommige cartridges zijn exploderende en een stuk van carpaal Luxemburg mouw ontmoette Uffz. Fixl van de dij. Anders was er niets gebeurd in ons standpunt na deze aanval verder.

Omdat waarschijnlijk de vijandelijke troepen in grote superioriteit waren en vechten nam een voor ons ongunstige geschiedenis, ingeroepen op deze dag ook in de strijd tegen de Duitse luchtmacht met sterke krachten. Bleek sterke verenigingen [Junkers] Ju 88, [Heinkel] Hey 111 en Stuka in de lucht. Zorgvuldig gevolgd wij hun gedrag in de lucht door het glas. Waar ze aangevallen waren allemaal enorme rook- en Rauchpilze in de lucht. Dat zelfs de oude Ho 111 heeft een zeer sterke onboard wapens vergadering, (We waren in de Sechtschiwokaja in een hij 111 over 12 overgewicht MGs, ) toonde ons de volgende gebeurtenis: Aan een vereniging unbeschützten door Duitse jagers hij 111 durfde te benaderen twee vijandelijke vechters. Een probeerde een aanval op het vliegtuig uit de onderstaande lijst. We gehoord van een korte Fireblast en al kwam “Ivan” verticale naar beneden. Niet ver van ons, hij saußte in de grond en uitgelichte met Flash darting vlam. De tweede Russische Hunter verplaatst te verwijderen voordat. Zo gebeurde iets voor ons in de lucht geen kwestie. Dit was nog steeds, dat de vijand nu ook in onze omgeving met een vrij groot kaliber doodgeschoten. Niet ver achter ons Duitse artillerie vuurde op zijn beurt ook net boven ons over, zodat we altijd op de scherpe van vloer verschrikkelijke zusammenfuhren spleet.

De volgende dag, Zondag, de 11.9., de vorige dag op kracht en intensiteit van de slag met de aanvallende verenigingen overboden. Het keerde terug PE-2 en IL-2 Verenigingen geserveerd. Af en toe onze baas niet zelfs of hij moet schieten op laagvliegende vliegtuigen of op de bestrijden hoog vliegende machines, omdat beide typen op hetzelfde moment aangevallen. Maar altijd koos hij de meest gevaarlijke voor ons associatie op het vuur.

Merendeel van de tijd, gaf hij enkele rustige uitspraken voor de slag bij. Als maar een gevecht luchtvaart eenheid ons begonnen dat men zou kunnen denken: NB, Ik hoop dat we uit het niets krijgen, en de toevoeging van E-meting kamer genaamd: “Target gooien bommen!”, omdat het was eens te meer uit met stilte. Het was allemaal zenuwachtig en onzeker en het plotseling huilden en crashte het. De bommen had genomen. Een enorme muur van rook en stof was slechts een paar 100 meter van ons weg in de lucht. Nu, Na de bommen waren ontploft, was het ons duidelijk te, dat nu geen bommen kunnen meer vallen ons. Onmiddellijk, de stemming op de set niet in geslaagd om terug te keren. Iedereen kreeg weer moed en wilde bewijzen zijn bereidheid als mogelijk nauwkeurige werk. De vertrekken van de Russische Federatie kon doen niets meer voor ons.

In een stilte, een kleine auto kolom in onze positie veen een plotseling. Natuurlijk waren we gericht op de binnenkomende hoge Mr onmiddellijk met glazen van onze indicatieve en die stapte uit: De Kdr. [Commandant] van de luchtvloot 6, Kolonel-generaal Ritter von Greim.

Met hem kwam zijn entourage. Oblt. Pure Koninkrijk gemaakt dienstbericht, en vervolgens zij weer naar ons kwam in de staat. Van Greim en Koninkrijk van zuiverheid besproken de luchtaanvallen van de gisteren en v. Greim gevraagd, Waarom omdat de levering cijfers wanneer dergelijke talrijke Einflügen waren zo laag? Deze Reinekingt antwoordde:, Hij zei dat zijn wij de enige batterij in het tijdperk van de lucht in deze ruimte en een vriend, Het is soms onmogelijk, om te schieten alle instanties, omdat altijd verschillende op hetzelfde moment aangevallen. V. Greim gevraagd om ons te, “Als 100 vijandelijke vliegtuigen zijn, Hoeveel moet worden gelanceerd door dan? Uffz. Schweig gereageerd: 99! V. Greim zei dat zou gelijk. Een machine om te kunnen heimfliegen en verslag, Wat er gebeurt met ons. Deze hoge Lord was waarschijnlijk niet tevreden over de aantallen afvuren kogelvrije. Ze wilden altijd hoger dan. Als de mogelijkheid zou hebben doorgegeven, dat zouden we moeten meer schieten, hebben zou we zeker gedaan. En dat al in onze zijn belang. Maar het is nu in de aard van de kogelvrije, dat het succes, het gebruik van munitie, volgens, zijn laag.

Tijdens het gesprek met kolonel-generaal, liep rond cameramannen aan ons en gefilmd. Tot slot unbuttoned v. Greim zelfs langzaam zijn lederen jas op, Hier had hij de Eikenloof aan de Ritterkreuze Flitser, en ontvangen een Rocktasche een persoon en gefilmd onze werking. Later, hebben sommige ondervraagd, of hij ooit heeft gehad een film in het, of dat hij heeft gedaan. In ieder geval heb ik bij deze gelegenheid ook een uitstekende opname.

Vermeldenswaard nog zou houden, dat v. Was ook op de Erdkämpfe van onze geweren te spreken Greim. Deze zeer dankbaar dat hij sprak zich uit voor de mannen en zei, dat zuivere Koninkrijk het “echt grote” zou hebben gemaakt en die hij dienovereenkomstig zou gewaardeerd voor het. Nu we denken misschien dat we het: het Ridderkruis wenkte voor onze werkgever. De kolonel-generaal bezocht vervolgens onze geweren en dan weer bleef deze vereniging. Ze waren nauwelijks verdwenen onze standpunten, dus er ook de oproep was: “Alarm!”

De eerste Großkampftag was 10.9. Hij begon ook net als elke andere dag. Alleen in de ochtend kwam een [Petljakov] PE-2 Vereniging. Ze vlogen ruim in geneigd flyby. Lunch en diner waren ook PE-2 verenigingen. Wij zijn altijd gelukkig geweest, Er waren altijd mooie ontmoetingen, dat zou kunnen worden afgevuurd op de mooie rustige.

In een aanval had ik vlucht login punten, gebonden was dus niet denken van geconcentreerde werk op het apparaat en daarom de benaderingen en schieten uitstekend waargenomen. Duidelijk, ik zag de Condensspoor, U liet de opsommingstekens achter hem omhoog op de aflopende tak. Als we dachten dat, de PE-2 opnieuw worden gebruikt en wij hebben gemoedsrust, Aangezien de laagvliegende vliegtuigen door hun scherpe hum hun komst kondigde. De eerste Pack, Ze begon ons, werd door de plotselinge, goed gezielte vuur van onze 2 cm kanons vrij verrast. (Aangezien onze lichter trein had verloren het laatste gebruik van de aarde, alle wapens en wapens, was ons een lichte trein van één van onze licht Battr. toegewezen.) De tweede [Iljoesjin] IL-2 Vereniging, kwam angebrummt, al nam meer ons mee naar taak. Maar het geluk was ons altijd naar de pagina.

De volgende laag niveau die dag waren nu behalve de Verenigde Staten. Nu kwamen ze direct bij ons. Illegaal we kort hadden de ogen van ons werk en zag de Flash flitsen van de gewenste activiteiten van kews. Iemand riep een willekeurig woord en rusteloos en springerig, het apparaat links en verdween in dekking. Dit was het signaal voor de andere bewerking. Het sprong all-in-dekking en had genomen in de aanval op zichzelf. Kort voor ons hadden de Schlachtflieger hun raket splinter bom met het einGen-achtige geluid uit. Wij verwachten nu dat alles hochfliegt met ons is. Maar integendeel. We had enorm overschat het effect van deze bommen. U bent verveeld in de aarde, een Puffen en wat grond vloog hoog. Dit was alle. Zelfs niet de tent van onze chef-kok is geweest umgeblasen door de luchtdruk, Hoewel dichtbevolkte naast een ding ontplofte.

Onze 8,8 Kanonnen afgevuurd in de lokale fire op deze machines en we hebben ook gezien, hoe een IL-2 ausscherte en notlandete, Echter, zoals later bleek te zijn, op Russisch grondgebied. Bijzondere aandacht moet ik vóór de Kanonieren 2 betalen cm kanons. Ze zat op het pistool en schoot de vijand in badmode, ongeacht de kews- en splinter bomaanslagen. Anderen gesleept tot de zware vakken van munitie zonder ophouden. Elke één van hen eigenlijk deed zijn plicht. Over 100 een stapel was m van onze stand op een hekken potten munitie. En ringen naar deze shells, vele effecten werden berekend. Zou slechts één in deze stapel in, dan zou veel worden overgelaten de meesten van ons niet langer.

Er waren nog steeds sommige laagvliegende vliegtuigen op deze dag, maar de Duitse linies van infanterie en artillerie leek te zijn posities waarvan aanval gebied, omdat ze umflogen ons altijd in respectvolle afstand. Als het langzaam verduisterd en we iets om uit te rusten, Eens konden we kijken uit op de strijd van de dag. Of we succesvol waren? 4 of 5 Machines kwam in ieder geval uit de hemel. Onderliggende in het milieu deel van legertroepen waren vol van waardering voor ons. Onze Uffz. Beckurts gemaakt op gelijke, om bevestigingen voor onze gewenste activiteiten. Hier kwam hij aan de frontlinies. Maar mensen die had keek nauw heeft gevonden, We had neergeschoten de machines. Dus was de eerste Großkampftag in de Buda Staraja.

De volgende ochtend, Zondag, de 4. September 1943, werd gemaakt vroeg opnieuw alles klaar. We reden op en sinds het begon popping up in een dorp voor ons, alsof granaten sloeg. Alle voertuigen bezwaar. Later bleek, die waren er explosies van de railroad tracks, die zijn gemaakt door onze diensten.

Een voertuig doorgeven van onze afdeling gooide sommige post zak in de gracht. Bovendien hebben we ons zeer blij. Het was een zegen met name voor de Geschützbedienungen, Na de vorige zware dagen begroetingen van huis te krijgen. We rijden iets later los. Ging door de verwoeste steden en stoffige wegen [Het]. Waar de weg gestopt, routes verlengd door velden en weiden. Passeren van dapperheid posities van infanterie en artillerie. Voorbij de posities van de zware artillerie, die ochtend we altijd intern door hun lancering pop laat. Vervolgens reden we verleden licht field artillery, Ze vestigde onze aandacht door hun schieten.

Nu was ieder van ons duidelijk, dat wij in de battle area en waarschijnlijk een stand zijn, over doelstellingen. In de loop van de ochtend genomen we een standpunt over de rand van het dorp Staraja Buda. Buda Staraja, de naam wordt bleef waarschijnlijk elk van ons meten mensen vanwege zijn talrijke en spannende Luftgefechte en voor onze Geschützbedienungen ook als plaats van zware Erdkämpfe in geheugen.

Onze eerste werk in nieuwe posities is natuurlijk altijd positie plaatsen in onze apparaat. Maar deze keer we gestopt onze inkomende post voor lezing belangrijk, Als het harde werk met het apparaat. Het was slechts dazwischenfahren Bodenschatz en herinneren ons aan onze plicht. We gemaakt een muur van abgestochenen gras platen aan het apparaat en het opzetten van onze tenten tot slot. De eerste paar dagen verlopen door. Slechts eenmaal in de nacht ging het rond en meerdere keren we hurkte neer in onze gaten, omdat veel bommen vielen dicht bij. Gedurende de dag was er een prachtig weer en we brak uit niet in ons werk.