Een man kwam uit de dapperheid positie opgewonden ons uitvoeren kort na de lunch en gemeld, Korporaal Werner, Siegfried is te snel komen aan het hoofd naar het Bureau. De angst in de ledematen dreef me direct. Ik had misschien iets gedaan? NB, niets bleef voor mij, Als tijd gaan. Ik gekamd haar, zet het op de Kepie en vastgemaakt aan Koppel, gemeld me uit en begon.

Wanneer de baas ik moest niet stuur een, Hij zag me en belde me terug. Frug hij me of ik schrijf schrijfmachine en steno om te [kan]. Ik zei ja dit en omdat ik moest me gewoon aan de tafel voordat de schrijfmachine. Ik had net de eerste arm vaste, begon te schieten van onze batterij wanneer plotseling. We opgezocht direct in de hemel en God weet, Toen kwam een vrij sterke [Petljakov] PE-2 Vereniging.

Direct alles stob uit elkaar en gewilde dekking. Ik liep weg met de bedoeling van, Als veel zijwaarts daarbuiten moet worden uitgevoerd. Tot slot ik crouched u mij in een Fensterhöhle van een ground bunker en was op zoek naar dekking. En al de bommen kwam. De stakingen kwam snel dichterbij,. Voor een fractie van een seconde zag ik een fuzzy schaduw van Outlook en dat een, niet meer scherpe explosies. De Vensters van mijn afstanden en vanaf de vloer van deze bunker, gefragmenteerd iemand mij vraagt: “Wat gebeurt er?” Ik antwoordde:: “Nee, Varken had.[“] Knappe 25 m ik geslagen weg een een bom rij. Tot enkele modder kwam geleidelijk terug naar de grond en bijten poeder rook vulde de lucht.

Ik verliet mijn dekking, Als een soldaat in de manier waarop kwam naar mijn lopen en het altijd genoemd: “Mijn arm, mijn arm!” Ik zag alleen, Hoe zijn onderarm om Hautfetzen hing slap down. Aangezien ik had aan de andere kant opkijken. Tegelijkertijd was mijn baas hier, waar kwam hij, Ik weet het niet, en nam deze zwaargewonde soldaten in een bunker. Terwijl ik geweigerd naar ons kantoor, Ik keek nog eens tot de vertrekkende vereniging. Deze keer zag ik het ook duidelijk. Een machine gebrand, kwam als een brandende fakkel, en een tweede bleef met lange pluim van rook terug. Aangezien alle bom rollen in en buiten Buda Staraja waren, Ik dacht zo voor mij: “Ik hoop dat alles is gegaan hier beneden in de put van Protze!” Betrokken, ik moest ook mijn vriend Gerhard, Hij was boven in de positie van het apparaat.

Een man van ons bracht ons het nieuws. “Nicolai gedaald!” Ik dacht meteen van onze hilfswilligen Nicolai, Deze jonge, betrouwbare mensen. Ik was er ook, waar het gebeurde. The dead man lag er nog steeds. Hij was niet snel genoeg in dekking komen en één dicht achter ik[h]Bom einschlagende m was zijn ondergang. Zijn volledige rug was versnipperd. Het was niet maar onze jonge, Wanneer alle Welkom Nicolai, maar een krijgsgevangene met dezelfde naam, de in Sechtschinskaja als Hiwi (vrijwilliger) had begaan. Naast de Bombentrichtern gevuld met grondwater, de andere Hilfswilligen er een graf van schepten hem.

Als de hele fracas was over, alles zo geleidelijk keerde terug naar zijn plaats. De eerste was, Als het bestand Oblt. Pure Koninkrijk kwam terug naar het kantoor, Hij noemde de veronderstelde om en frug Lt. Kruchen, Hij keerde terug alleen in de ochtenden van vakantie, of iets gebeurd. Lt. Kruchen zei, Het is allemaal nog steeds in de best mogelijke volgorde. Gerhard als mijn vriend vertelde me in de avond, was ik me zorgen over de, omdat het gerucht snelde, de positie van de dapperheid kreeg sommige schot in de roos.

Na deze inval besteld onze Chief onmiddellijke rebase van het standpunt van dapperheid. Ik geholpen met extra betaling de items Schreibstube en externe forest dan we reed weg een paar km, waar de andere batterijen al had geplaatst hun bagage. Een geschikte plaats werd al snel gevonden. Het hele spul was er uitgepakt weer. Ik werd gebruikt om te, om een rapport van de strijd over het laatste gebruik van de aarde te omvatten. Op deze dag kwam niet veel klaar. In de avond was ik met een auto. wederom terugkeerden naar de positie.

 
Eintrag vom Saturday, 11. September 1943 um 23:02 Uhr
Kategorie: “Algemene”    [Antworten]  [Trackbacks]