We stopten bij opnieuw in een domein staat, ons sommige afdrukrichting geven. Wij verbleven en we genoten van elkaar over onze verschijning. De rokken en broeken waren bedekt met stof Millimeterdick. Van de schwarzgrauen gloeiden gezicht de tanden en het wit in de ogen. Zweet verlaten lange treinen van het zweet op de wangen verplaatsen.

Plotseling kwam er een één auto., en als je in het zat? Onze Commander, Major Wendt. We waren allemaal samen, Het kan hier worden gevonden. Er was echter de aanneming, dat hij zou met front, in zijn bestrijding batterijen. Als het Bodenscha[TZ] had gevraagd voor de plaatsen van onze Protze en Wendt weer werd overgelaten, We bespraken over hem. Later bleek vervolgens, dat hij niet aan de locatie was, de zenuwen had verloren en zichzelf had gemaakt met zijn chauffeur uit het stof.

Wij vervolgens reed Jelnja van op straat en zocht de plaats van onze Protze, Ivanovo. Ik wist dat, dat deze plaats is vrij dicht bij Jelnja leggen, zei niets maar, omdat we maar dan waren onmiddellijk er en dus weer heel dicht bij de voorzijde. Op de veronderstelling, dat zou dit nest verder terug, We reed terug langs deze weg. Zoals we ook de eerste Tieffliegerangriff in deze gebieden zagen. Deze pilot had maar andere doelen en draaide weer, voordat ze kwamen. Nu, Als we een stuk werden verlaagd en Ivanovo altijd nog niet is geleverd, was onze meten troepen Bodenschatz, dat zouden we moeten gaan naar de tegenovergestelde richting. Zodat we berouw en ging terug naar voorgrond. Gingen we al een tijdje. Steeds dichter en dichter, hoorden we het geluid van de lagere voorzijde. Maar niet kwam Ivanovo. We wilden niet om verder te gaan vooruit, omdat we niet wisten, Hoe was de situatie. Ook wij niet geloven, dat ons standpunt dapperheid zo achter de linies dicht. Als de dag ging langzaam naar een einde, We besloten om ons opnieuw en te overnachten in een dorp.

Op deze reis, kwamen we dapperheid voertuigen en de radio van onze 5. Batterij. Bodenschatz hier nam de gelegenheid, om via te vragen hun locatie radio in onze radiostation. Het antwoord kwam na een paar minuten, Ze was snel: Ivanovo. We wisten al dat. Maar waar het dorp was, hebben we ook nog steeds een mysterie. Dus reden we verdere, een nacht plaats om te zoeken naar. Plotseling dook onze tankwagen in de reeks van tegemoetkomende auto 's, met de tanker trailers voor drinkwater, op. Hij was ook onze Tross. Wij verduidelijkt op hem en hij sloot zich aan bij ons, en we wilden kijken samen voor onze mensen.

Op een gegeven moment kwam opwinding en verwarring in de voertuigen reizen vooruit plotseling. Stopten plotseling de voertuigen en de inzittenden sprong uit en liep zonder aanzien des persoons in het gebied. We waren ook, na de reden van dit probleem zag en merkte twee verenigingen in de lucht [Petljakov] PE2, U benaderd een hoek op ons. Nu maar beneden gesprongen en gewilde dekking. Toevallig, waren Russische vrouwen er net naast ons, een loopgraaf-dig. We verdwenen in dit sloot en gewacht nu, of de weg was het doelwit van deze aanval met hun actieve verkeer. Maar de eerste vereniging naar links draaide en de machines werden uit in het zonlicht van de knippert in de curve. Enkele minuten later kronkelende rook fonteinen en kort daarna na het gebied Thunder toonde op enige afstand km, Indien de twee verenigingen hun bommen had opgeworpen.

Vreugdevolle moed wij steeg en reed een vriend, gedachten op elke eenheid schild, Zoniet dat van onze batterij zou. In het volgende dorp, werd een geschikt veld snel gevonden. We zetten onze tent en legde ons, ons van dit drukke, maar ook spannende dag, de 29. Augustus, rest. Voordat ik had zelfs het schild met de gele Wolf's hoofd, het karakter van onze batterij, aangesloten op een paal op de weg.

Iedereen was op zoek naar zo snel mogelijk op te komen[n]. Wij 14 Man zitten in een goed pak onze auto en keek naar de activiteiten. Wij vertrouwen op de routine en sluw onze chauffeur, de Obgefr. Schmitz. Plotseling, sloeg twee verdiepingen een dichtbevolkte in aanvulling op onze auto. Leek het ons een Russische tanks hebben ontdekt, beschietingen ons nu. Vervolgens sloot zich aan bij maar Schmitz op de buis en trok zich terug ons standpunt door een heuvel te leggen tussen.

In deze wilde vlucht weet zijn een weinig luitenant 10 Infanterie op, de graven van een greppel. Gewillig en onverschillig zij begonnen te graven. Deze luitenant met wilde zijn 10 Stop gebieden de Russen komen man?

Langzaam werden we benaderd op Jelnja. Hier stroomde alles samen nu, Wat zurückflutete. Iedereen was op zoek om te komen met zijn voertuig op de brug, Ze ging over de lijn. Natuurlijk had de inspanning ook onze renners Schmitz, om over te komen. Hij was zeer op draad.

Ook leek een Duitse kracht eindelijk te willen serieus weerstaan. Het was [de] Waffen-SS. Deze jongens sprong recht zonder rock en Stahlhelm in hun aanval geweren en reed weg.

Ondertussen was het rampzalige aan de aangewezen brug geworden. Als nu nog steeds links en rechts van de brug op 2 Enquêtes effecten gaan en er mensen aufgebauten 2 cm flak neer kollerten de helling, Aangezien het uit in volledige. Het was vol, geduwd enz.. Onze hoge voertuigen dat was door heel goed weergave, de stijgende en sprankelende voertuig verdringing rond. Maar we kwamen over de brug, of we een kleinere voertuig geduwd in de trog hier nichtsachtend.

Kort na de brug was nog steeds een zere plek als ook vluchten 8,8 Flak in het midden van de weg naar de tank beschietingen in positie was. Als gevolg daarvan was de weg volledig gesmoord. Maar nogmaals, de engel van geluk aan de zijkant was ons. Iets zijwaarts was alleen een iets grotere ruimte tussen de voertuigen en reeds daar in kurvte ons Schmitz. Niemand mocht rekening te houden, anders zou worden om te zitten gebleven voor eeuwig. Ook, was het bijna hopeloos, Als een voertuig in deze krijgt drukke een defect. Vervolgens kan u onmiddellijk door de volgende voertuig in de greppel push deze kar.

Achter ons, op de brug crashte het meerdere malen bezorgdheid. Donker wolken van rook en puin vloog door de lucht. Maar wat er nu gaande was nam ons niet langer. Nu, de weg was iets gratis en met hogere snelheid, het ging door Jelnja. Hier liep de dezelfde zusters, de VS nog steeds 2 Uur eerder had Merry wenkte, in hun Schwesterntracht headless heen en weer naar de pre rauschenden voertuigen met aanhoudende te komen. Zodra had de Russische Jelnja benaderd, dat niet zelfs deze meisjes in tijd werden vervoerd. Onze slimme Schmitz ging opnieuw ons nu snel door de stad door en op de noordwestelijke zijde. Als de stad ver in de achterkant alleen was, Laat houden Bodenschatz.

Als we afdalen en ons een paar bieten van een verlaten tuin bracht, waren de twee onderofficieren samen en geadviseerd, wat ze moeten doen nu. Bodenschatz had een grote verantwoordelijkheid op zich genomen. Ja kon onze sneller misschien “Retraite” worden opgevat als desertie. En hij, Bodenschatz, verleend ja de opdracht om dit te doen. Natuurlijk, had hij de bedoeling nu, zo spoedig mogelijk om te komen tot onze Protze. Na een korte rust gingen we verder West. Altijd op stoffige landwegen. Nu we zo was geworden het enige voertuig op deze routes. Flash Flash brand van Jelnja in de heldere hemel • Middagsmaaltijd verslaan achter ons, grote Rauchpilze toonde op, waar de brandstof magazijn in de lucht werden gejaagd.

Zoals het was nu, dat onze b ik auto stond nog steeds alleen, Ik weet niet meer. Het kan worden, dat we verbinding had gemist of dat we moeten blijf stil staan en wacht, terug naar de kanonnen. We zetten onszelf in het gras en wachtte. Want een anti-aircraft batterij van ons kwam terug. Later we geleerd dat het, dat de batterij is geweest, dat we moeten vervangen. Maar omdat de situatie te dire was, heeft verlaten zijn standpunt te vroeg deze batterij. Met de voertuigen van deze batterij ook kwam de auto met onze Commander-hit. Uffz. Bodenschatz vroeg voor hem en de Kdr. zei, Hij kon ons niet langer gebruiken, Wij moeten omkeren. Dit antwoord geactiveerd een zware steen ons uit het hart. Nu, waren allemaal weer plezier en redseliger. Het kwam rechtstreeks nieuw leven in onze werking.

Snel, de auto werd omgezet en vervolgens hij kon rijden niet snel genoeg ons. Een klein eindje rijden, we waren opnieuw gestopt door onze Commander. We moeten ophouden. De batterijen zou gaan hier naar het tijdperk van de lucht in positie. Onze geweren moeten spoedig ook terugkomen. Zoals we nu en dan zaten was de rest teruggekeerd in ons. Plotseling gebeurde het, die waarschijnlijk niemand had verwacht: Eerste, individuele voertuigen aan ons kwam voorbij gebraust, dan, een oneindige keten is gemaakt van het. Ze waren het rijden door de velden en weiden over, omdat de manier langzaam verstopt. We keken om ons heen, alle reed en liep terug. Weil ook Bodenschatz en clueless rustige eenzame, gaf het bevel aan het doorgaan met het Bodenschatz. Nu ging het terug met hetzelfde tempo.

We wisten niet de wegomstandigheden, Daarom wilden we hoofd terug de manier, het weer, we kwamen. Het was een jonge luitenant van de infanterie, Hij vertelde ons, Op deze manier zelfs van de Russen zou worden overschreden. We hebben bewaard gebleven zogezegd daarvoor door deze slimme mensen, beurt rechtstreeks aan de Russen. Nu werd gewoon een andere manier gedreven. Ons was het altijd geweldig. Voertuigen reed wild naar los, alleen een back-. Kräder wist geen barrières en geperst door overal. Verdwaalde paard rende door het gebied. De soldaten werden angerannt. Een ruiters galoppeerde door het midden van de velden. Hij zat in de mouwen, Integendeel, hij hing, maximaal Ross. Nu was het ons duidelijk. Dit was een ontsnapping. Dit was direct paniek. Hoe verder terugkwamen we, Het was de grote. Het apparaat en de rommel op de auto's werd snel geworpen op de standpunten van de dapperheid en ging op het. Om dit te doen, popped op een paar keer. Dit maakte alles gewoon gek.

We hadden om te houden van enkele kilometers van Jelnja en wachtte voor onze werkgever, Hij kwam terug van een briefing. Hij aangekondigd de locatie van de rangen en gaf opdrachten. De situatie was over de volgende: We moeten weer op het gebied, waar we eens waren, Toch moeten we blijven de juiste spoor en moeten 2 ge km achter het front naar het tijdperk van de lucht in positie[kip]. De positie, We hadden verlaten hier een paar dagen geleden, werd bezet door de Russen. Hoe goed, dat we dit standpunt hadden verlaten.

Nu was het ons duidelijk, Wat was ons. De Protzenfahrzeuge werden teruggestuurd. We klaar ons gemaakt. Gordel Koppel met Patronentaschen, Structuur om te doen en de Stahlhelm klaar geplaatst. Ons aller was […] Schakel, Wat is dat voor een risico, te leggen een zware Flakbatterie zo dicht achter het front. Ja kon er elke geweerschot krijgen. Ook, het uitgebreide en waardevolle apparaat niet is hier, om te bouwen van een zo gevaarlijke positie. Velen van ons waren gevestigd in deze posities. Het was iets nieuws voor mij. Ik was zelfs op zoek, hoe ik begon deze kwestie. Of angst of vrees me grijpt, of me weer, Ungeschehene en Unerlebte met reed naar voren. Een rusteloosheid besmet me al, was het voor mij om te spreken van een rit in het onbekende. Maar de nabijheid en aanwezigheid van mijn kameraden hadden hun act samen me. Hun stilte en onverschilligheid me anders gestemd. Waar zijn de b ik auto, Aangezien we gewoon gaan allemaal uit met.

En dus we reed weg. De kanonnen, Wij, een Muni auto's en een tank wagen. Ten eerste, het ging door Jelnja. Er nog steeds een echte bood ons, In het binnenland over afbeelding. Om slechts één voorbeeld te noemen, omdat ik kom later eens het ook. In Jelnja was er a soldier's huis. Er was nog steeds het meeste verkeer en de Rote-Kreuz-Schwestern nog Merry winkend keek uit het raam. We verlieten de stad in een zuidoostelijke richting.

Omdat de weg al te slecht en werd uitgebreid, Gingen we naast de weg op velden en weiden, waar een goede weg was breidde zich al snel. Stagnatie ondervonden vaak, omdat ons zeer veel voertuigen, meer ja alle kolommen. Die voor ons kwamen langzaam in het Spaans. Artillerie en andere voertuigen reed terug en alleen wij als flak reed. Diverse we al gehoord van munkeln: de Russen van zetar, doorbraak, onze rug enz.. Nu we beseften, dat onze lucht positie 2 km achter het front is iets onmogelijk. Hoewel onze leiding precies georiënteerde was, Zij drong echter aan het bedrijf.

De troepen, de VS ontmoet ons keek vreugdevolle gezicht aller. Ik weet niet maar nu, of ze waren blij omdat we soms moest toekomen in de shit, of ze waren blij dat eindelijk de gevreesde 8,8 Kanonnen ging naar voren, of hebben ze lachte ons, omdat wij de Russen reed rechtstreeks in de handen.

We verlieten de weg en reed rechts in de grond. Het ging eens op een vrije ruimte, Het was al “klein maken”, Bezoek van de vijand, en het ging in een halsbrekende rit op deze posten. Alleen de verdoemd stofwolken, U verliet de voertuigen achter het, verwünschten we, omdat ze wijd waren om te zien. En we zagen dat een granaat Lunar keer. Ook op deze kleine weg kwam nog kolommen naar voren aan ons. Onze batterij overgedaan.