De reis naar de eenheid
11. Februari 1943
De meeste 30. Januari, we eindigde op Vitebsk en marcheerde naar een flak aanvulling batterij, Het was gehuisvest in een kazerne. Hier hebben wij net gehoord op de radio over de ramp van Stalingrad. Ik was een week later met nog 8 Man abt in maart ingesteld op de kogelvrije. IK / 36, Het was in Novo Dugino. Met de Dienstanzug gingen we eerste Smolensk. Er is een graußiger sneeuwstorm. Dit waren geen Vensters in de Eisenbahnabteil. We waren blij, zoals wij in de ochtend bij het Rode Kruis kon de eerste hete noodle soup eten. Vervolgens brachten we een paar happy hours in de soldier's huis. De volgende dag we in Vjazma waren. Met een N.S.K.K. [Nationale socialistische motor Corps van het rijden] Gingen we met de bus naar Novo Dugino, vervolgens marcheerden we met onze bagage op de brede, diep besneeuwde start-en landingsbaan van due Dugino en bleef in de gebouwen van de accommodatie. Hier werd ook de bar onze nieuwe afdeling. Nu waren we verdeeld over de individuele batterijen. Ik kwam met mijn vrienden Gerhard lijm de 3. Batterij. De Tross van die lag in Ladygino. Hebben we gemeld aan ons op de “Malinki-spit”, deed de gebruikelijke formaliteiten en werden vervolgens verzonden in een stuurprogramma's-accommodatie. We waren blij, Tot slot, een vaste eenheid behorend tot. We kunnen zeer tevreden met het voedsel. We hebben zelfs ons gebakken aardappel pannenkoek. De snoeken vertelde ons, We moeten gaan met forward bij een volgende gelegenheid en worden geïntegreerd in de bestrijding batterij. De batterij moest de leeftijd van de lucht in Sychewka. We kunnen gaan maar niet er. Geen voertuig kwam weg als gevolg van sneeuwstormen en zware sneeuwval. Dat was voor ons juist.
